آندره کرک آغاسی متولد ۲۹ آوریل ۱۹۷۰یک تنیس باز سابق آمریکایی است. او هشت بار قهرمان بزرگ و برنده مدال طلای المپیک ۱۹۹۶ و همچنین نایب قهرمان هفت تورنمنت گرند اسلم دیگر است.
آغاسی اولین مردی بود که چهار عنوان انفرادی اوپن استرالیا را در دوره آزاد کسب کرد (البته بعداً نواک جوکوویچ از او پیشی گرفت، که پنجمین عنوان خود را در سال ۲۰۱۵ به دست آورد و از آن زمان تاکنون ۹ بار قهرمان مسابقات شده است). آغاسی دومین نفر از پنج مردی است که به گرند اسلم حرفه ای در دوره باز و پنجمین نفر از هشت نفر در مجموع است که به این موفقیت دست یافته است. او همچنین اولین نفر از دو مردی است که به گلدن اسلم حرفه ای (گرند اسلم حرفه ای و مدال طلای المپیک) دست یافته است و تنها مردی است که یک سوپر اسلم حرفه ای (گرند اسلم حرفه ای، به علاوه مدال طلای المپیک و مسابقات قهرمانی پایان سال را کسب کرده است).
آغاسی اولین مردی بود که هر چهار مسابقه انفرادی را در سه سطح مختلف (سخت، خاکی و چمن) برنده شد و آخرین مرد آمریکایی است که اوپن فرانسه (در سال ۱۹۹۹) و آزاد استرالیا (در سال ۲۰۰۳) را برد. او همچنین ۱۷ عنوان ATP Masters Series را به دست آورد و بخشی از تیم های برنده جام دیویس در سال های ۱۹۹۰، ۱۹۹۲ و ۱۹۹۵ بود.آغاسی برای اولین بار در سال ۱۹۹۵ به رتبه ۱ جهان رسید، اما در اواسط تا اواخر دهه ۱۹۹۰ به دلیل مسائل شخصی مشکل داشت و در سال ۱۹۹۷ به شماره ۱۴۱ سقوط کرد، و بسیاری را بر آن داشت که باور کنند که حرفه او به پایان رسیده است. آغاسی در سال ۱۹۹۹ به شماره ۱ بازگشت و موفق ترین دوره حرفه ای خود را در چهار سال آینده تجربه کرد. آغاسی در طول ۲۰ سال فعالیت خود در تور، با نام مستعار “مجازوبگر” شناخته شد.
آغاسی پس از درد سیاتیک ناشی از دو دیسک برآمده در پشت، اسپوندیلولیستزیس (جابهجایی مهرهها) و خار استخوانی که با عصب تداخل داشت، پس از شکست در دور سوم مسابقات آزاد آمریکا، در ۳ سپتامبر ۲۰۰۶ از تنیس حرفهای کنارهگیری کرد. . او بنیانگذار بنیاد خیریه آندره آغاسی است، که بیش از ۶۰ میلیون دلار برای کودکان در معرض خطر در نوادای جنوبی جمع آوری کرده است. در سال ۲۰۰۱، بنیاد آکادمی مقدماتی کالج آندره آغاسی را در لاس وگاس، یک مدرسه عمومی K-12 برای کودکان در معرض خطر افتتاح کرد. او از سال ۲۰۰۱ با تنیسور همکار استفی گراف ازدواج کرده است.
آندره آغاسی در لاس وگاس، نوادا، در خانواده امانوئل “مایک” آغاسی، بوکسور سابق المپیک از ایران و الیزابت “بتی” آغاسی آمریکایی (با نام خانوادگی دادلی) متولد شد.پدرش ارمنی و آشوری است.مادر آندره آغاسی، بتی، یک نجات یافته از سرطان سینه است. او سه خواهر و برادر بزرگتر دارد – ریتا (آخرین همسر شماره یک سابق پانچو گونزالس)، فیلیپ و تامی.آندره نام میانی کرک را از کرک کرکوریان، میلیاردر ارمنی آمریکایی، گرفته است. امانوئل آغاسی که در آن زمان پیشخدمت تروپیکانا لاس وگاس بود، کرکوریان را در سال ۱۹۶۳ ملاقات کرد.
در سن ۱۲ سالگی، آغاسی و دوست خوب و شریک دونفره اش، رودی پارکس، در سال ۱۹۸۲ قهرمان مسابقات قهرمانی دونفره ۱۴ نفره پسران داخل سالن در شیکاگو شدند. آغاسی تجربیات به یاد ماندنی و شوخی های نوجوانانه با رادی را در کتاب خود شرح می دهد.
هنگامی که او ۱۳ ساله بود، آغاسی به آکادمی تنیس نیک بولتیری در فلوریدا فرستاده شد. قرار بود او فقط سه ماه بماند، زیرا این تمام توان مالی پدرش بود. پس از سی دقیقه تماشای بازی آغاسی، بولتیر که عمیقاً تحت تأثیر استعداد او قرار گرفته بود، با مایک تماس گرفت و گفت: “چک خود را پس بگیرید. او اینجاست رایگان است.” دوران حرفه ای تنیس.
آغاسی در سن ۱۶ سالگی حرفه ای شد و در اولین تورنمنت خود در La Quinta، کالیفرنیا شرکت کرد. او در اولین مسابقه خود در برابر جان آستین پیروز شد، اما سپس دومین مسابقه خود را به متس ویلندر واگذار کرد. در پایان سال ۱۹۸۶، آغاسی در رتبه ۹۱ قرار گرفت.او اولین عنوان خود را در سطح بالای تک نفره در سال ۱۹۸۷ در مسابقات آزاد سول آمریکا در ایتاپاریکا کسب کرد و سال را در رتبه ۲۵ به پایان رساند. او در سال ۱۹۸۸ برنده شش تورنمنت دیگر شد (ممفیس، مسابقات قهرمانی زمین خاکی مردان ایالات متحده، جنگل هیلز WCT، اشتوتگارت در فضای باز، ولوو بین المللی و لیوینگستون اوپن)، و تا دسامبر همان سال، جایزه حرفه ای خود را از ۱ میلیون دلار فراتر برد. پول پس از بازی در تنها ۴۳ تورنمنت – سریعترین کسی در تاریخ به آن سطح رسیده است. در طول سال ۱۹۸۸، او همچنین رکورد دوران باز را برای بیشترین پیروزی های متوالی توسط یک نوجوان مرد به نام خود ثبت کرد (رکوردی که به مدت ۱۷ سال پابرجا بود تا اینکه رافائل نادال در سال ۲۰۰۵ آن را شکست.رتبه بندی او در پایان سال، پس از ایوان لندل رتبه دوم و متس ویلاندر رتبه اول، شماره ۳ بود. هم انجمن حرفه ای تنیس و هم مجله تنیس آغاسی را به عنوان بهبود یافته ترین بازیکن سال برای سال ۱۹۸۸ معرفی کردند.
آغاسی علاوه بر بازی نکردن در مسابقات اوپن استرالیا (که بعدها به بهترین رویداد گرند اسلم او تبدیل شد) در هشت سال اول زندگی حرفهایاش، از سال ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۰ در ویمبلدون بازی نکند و علناً اعلام کرد که نمیخواهد در آنجا بازی کند. از سنت گرایی رویداد، به ویژه کد لباس “عمدتا سفید” آن که بازیکنان حاضر در رویداد ملزم به رعایت آن هستند.
اجراهای قوی در این تور به این معنی بود که آغاسی به سرعت به عنوان قهرمان آینده گرند اسلم معرفی شد. در حالی که هنوز نوجوان بود، در سال ۱۹۸۸ به نیمه نهایی اوپن فرانسه و اوپن آمریکا رسید و در سال ۱۹۸۹ به نیمه نهایی اوپن آمریکا راه یافت. او دهه ۱۹۹۰ را با یک سری از دست دادن های نزدیک آغاز کرد. او به اولین فینال گرند اسلم خود در سال ۱۹۹۰ در مسابقات آزاد فرانسه رسید، جایی که او قبل از باخت در چهار ست به آندرس گومز، که بعداً در کتابش به نگرانی درباره افتادن کلاه گیس خود در طول مسابقه نسبت داده شد، مورد علاقه قرار گرفت. او به دومین فینال گرند اسلم سال خود در US Open رسید و بوریس بکر مدافع عنوان قهرمانی را در نیمه نهایی شکست داد. حریف او در فینال پیت سامپراس بود. یک سال قبل، آغاسی سامپراس را شکست داده بود، پس از آن زمان به مربی خود گفت که برای سامپراس احساس بدی دارد، زیرا هرگز قرار نیست به عنوان یک حرفه ای به آن برسد. آغاسی فینال اوپن آمریکا را در سه ست به سامپراس باخت.رقابت بین این دو بازیکن آمریکایی به بزرگترین رقابت تنیس در بقیه دهه تبدیل شد. آغاسی سال ۱۹۹۰ را با موفقیت به پایان رساند زیرا به ایالات متحده کمک کرد تا اولین جام دیویس خود را در ۸ سال به دست آورد و تنها جام مسترز تنیس خود را با شکست دادن قهرمان ویمبلدون استفان ادبرگ در فینال به دست آورد.
در سال ۱۹۹۱، آغاسی به دومین فینال متوالی خود در اوپن فرانسه رسید، جایی که با همکار فارغ التحصیل آکادمی Bollettieri، Jim Courier روبرو شد. پیک در فینال پنج ست پیروز شد. آغاسی در سال ۱۹۹۱ تصمیم گرفت در ویمبلدون بازی کند، که منجر به هفته ها گمانه زنی در رسانه ها در مورد لباس هایی که او خواهد پوشید شد. او در نهایت برای دور اول در لباس کاملا سفید ظاهر شد. او در آن فرصت به یک چهارم نهایی رسید و در پنج ست به دیوید ویتون باخت.
موفقیت آغاسی در مسابقات گرند اسلم در ویمبلدون اتفاق افتاد، نه در مسابقات آزاد فرانسه یا اوپن ایالات متحده، جایی که او قبلاً در آن موفقیت کسب کرده بود. در سال ۱۹۹۲، او گوران ایوانیشوویچ را در فینال پنج ست شکست داد. در این راه، آغاسی بر دو قهرمان سابق ویمبلدون غلبه کرد: بوریس بکر و جان مک انرو. هیچ بازیکن پایه دیگری تا ده سال بعد لیتون هیویت در ویمبلدون پیروز نمی شد. آغاسی در سال ۱۹۹۲ بهعنوان شخصیت سال بیبیسی در خارج از کشور انتخاب شد. آغاسی بار دیگر در سال ۱۹۹۲ در تیم برنده جام دیویس ایالات متحده بازی کرد. این دومین قهرمانی آنها در جام دیویس طی سه سال بود. آغاسی بازی معروفی را با عینک آفتابی برند Oakley انجام داد و عکسی از آن روز روی جلد مجله تنیس منتشر شد. او در خاطرات خود نوشت که در حال پوشاندن چشم های خون آلود ناشی از خماری است و ادعا می کند که بنیانگذار اوکلی، جیم جانارد، برای او یک دوج وایپر فرستاده است تا از او به دلیل تبلیغات سهوی تشکر کند.
در سال ۱۹۹۳، آغاسی تنها عنوان دونفره دوران حرفه ای خود را در مستر سینسیناتی با همکاری پتر کوردا به دست آورد. او اوایل آن سال را به دلیل مصدومیت از دست داد. اگرچه او در دفاع از عنوان قهرمانی خود در ویمبلدون به مرحله یک چهارم نهایی رسید، اما در پنج ست مغلوب قهرمان نهایی و شماره ۱ پیت سامپراس شد. آغاسی در دور اول مسابقات آزاد آمریکا مقابل توماس انکویست شکست خورد و در اواخر سال به جراحی مچ دست نیاز داشت.
با مربی جدید برد گیلبرت، آغاسی شروع به استفاده بیشتر از یک رویکرد تاکتیکی و ثابت کرد که به احیای مجدد او دامن زد. او در سال ۱۹۹۴ به آرامی شروع کرد و در هفته اول در مسابقات آزاد فرانسه و ویمبلدون شکست خورد. با این وجود، او در طول فصل سخت زمین ظاهر شد و اوپن کانادا را برنده شد. بازگشت او در سال ۱۹۹۴ آمریکا با پیروزی در دور چهارم در ۵ ست مقابل مایکل چانگ به اوج خود رسید. سپس او اولین مردی بود که به عنوان یک بازیکن بدون دانه، مایکل استیچ را شکست داد. در طول مسیر ۵ بازیکن دانه دار را شکست داد.
در سال ۱۹۹۵، آغاسی سر طاس خود را تراشید و از سبک قدیمی خود “تصویر همه چیز است” شکست. او در سال ۱۹۹۵ اوپن استرالیا (اولین حضورش در این رویداد) شرکت کرد و برنده شد و سامپراس را در یک فینال چهار ست شکست داد.آغاسی و سامپراس در پنج فینال تورنمنت در سال ۱۹۹۵ به مصاف هم رفتند که همگی در زمین سخت و آغاسی سه فینال را به دست آورد. آغاسی در سال ۱۹۹۵ برنده سه رویداد سری مسترز (سینسیناتی، کی بیسکاین، و مسابقات آزاد کانادا) و در مجموع هفت عنوان شد. او بهترین برد ۲۶ مسابقه ای دوران حرفه ای خود را در طول پیست زمین سخت تابستانی به دست آورد که آخرین پیروزی در نیمه نهایی چهار ست شدید اواخر شب اوپن آمریکا در مقابل بوریس بکر بود. روز بعد زمانی که آغاسی فینال را به سامپراس باخت، این روند به پایان رسید.
آغاسی برای اولین بار در آوریل ۱۹۹۵ به رتبه ۱ جهان رسید. او این رنکینگ را تا نوامبر و در مجموع ۳۰ هفته حفظ کرد. آغاسی بیشتر فصل پاییز داخل سالن را نادیده گرفت و همین امر باعث شد سامپراس از او پیشی بگیرد و در رده بندی پایان سال رتبه اول را به پایان برساند. از نظر رکورد برد/باخت، سال ۱۹۹۵ بهترین سال آغاسی بود. او ۷۳ برد و ۹ بازی را باخت، و همچنین یک بار دیگر یکی از بازیکنان کلیدی تیم برنده دیویس کاپ ایالات متحده بود – سومین و آخرین عنوان دیویس کاپ در دوران حرفه ای او.
سال ۱۹۹۶ برای آغاسی سال کمتر موفقی بود، زیرا او نتوانست به فینال گرند اسلم برسد. او در دور اولیه دو باخت به کریس وودراف و داگ فلاچ به ترتیب در اوپن فرانسه و ویمبلدون متحمل شد و در ست های مستقیم در نیمه نهایی اوپن استرالیا و ایالات متحده به چانگ باخت. در آن زمان، آغاسی باخت اوپن استرالیا را به دلیل شرایط وزش باد مقصر دانست، اما بعداً در بیوگرافی خود گفت که او این مسابقه را عمدا باخته است، زیرا نمیخواست با بوریس بکر که در آن فینال با او روبرو میشد، بازی کند. نقطه اوج آغاسی کسب مدال طلای انفرادی مردان در بازی های المپیک آتلانتا بود که در فینال بر سرجی بروگوئرا از اسپانیا غلبه کرد. آغاسی همچنین با موفقیت از عناوین تک نفره خود در سینسیناتی و کی بیسکاین دفاع کرد.
سال ۱۹۹۷ نقطه پایین زندگی حرفه ای آغاسی بود. مصدومیت مچ دست او دوباره ظاهر شد و در طول سال فقط ۲۴ بازی انجام داد. او بعداً اعتراف کرد که در آن زمان، ظاهراً به اصرار یکی از دوستانش شروع به استفاده از متامفتامین کریستال کرده است.او در تست داروی ATP مردود شد، اما نامه ای نوشت و ادعا کرد که همان دوست یک نوشیدنی نوشیده است. ATP آزمایش ناموفق دارو را به عنوان یک هشدار کنار گذاشت. آغاسی در زندگی نامه خود اعتراف کرد که این نامه دروغ بوده است.بعد از مدت کوتاهی دارو را ترک کرد. در این زمان آغاسی نیز در یک ازدواج ناموفق با بازیگر، مدل، و اجتماعی بروک شیلدز بود و علاقه خود را به بازی از دست داده بود. او هیچ عناوین سطح بالایی کسب نکرد، و رتبه او در ۱۰ نوامبر ۱۹۹۷ به شماره ۱۴۱ سقوط کرد، و بسیاری را بر آن داشت که فکر کنند دوره او به عنوان یکی از رقبای برتر این ورزش به پایان رسیده است و او دیگر هرگز قهرمانی قابل توجهی نخواهد داشت.
در سال ۱۹۹۸، آغاسی یک برنامه آماده سازی سختگیرانه را آغاز کرد و با بازی در تورنمنت های سری چلنجر، مسیری برای بازیکنان حرفه ای که خارج از ۵۰ بازیکن برتر جهان قرار دارند، راه خود را به رتبه بندی بازگرداند. دوران حرفه ای تنیس خود و همچنین مسابقات کلاسیک در آن دوره در برابر پیت سامپراس و پاتریک رافتر انجام داد.
در سال ۱۹۹۸، آغاسی پنج عنوان کسب کرد و از شماره ۱۱۰ به شماره ۶ جهش کرد، که بالاترین جهش به ۱۰ بازیکن برتر در طول یک سال تقویمی بود.[۴۴] در ویمبلدون، او در دور دوم باخت زودهنگام مقابل تامی هاس داشت. او در ده فینال پنج عنوان کسب کرد و در مسابقات سری مسترز در کی بیسکاین نایب قهرمان شد و به مارسلو ریوس باخت که در نتیجه شماره ۱ شد. در پایان سال، او برای دومین بار در دوران حرفهای خود، جایزه بهترین بازیکن سال ATP را دریافت کرد (اولین بار ۱۰ سال قبل در سال ۱۹۸۸).
آغاسی در سال ۱۹۹۹ وارد کتاب های تاریخ شد، زمانی که از دو ست بازگشت و در فینال اوپن فرانسه در پنج ست آندری مدودف را شکست داد و در آن زمان تنها پنجمین بازیکن مرد شد (به راد لیور، فرد پری، روی پیوست. امرسون و دان باج – از آن زمان به بعد راجر فدرر، رافائل نادال و نواک جوکوویچ به این دو پیوستند تا هر چهار عنوان گرند اسلم انفرادی را در طول دوران حرفه ای خود کسب کنند. تنها لیور، آغاسی، فدرر، نادال و جوکوویچ در دوره آزاد به این موفقیت دست یافته اند. این برد همچنین او را به اولین بازیکن مرد تاریخ تبدیل کرد (از بین تنها چهار نفر که فدرر، نادال و جوکوویچ نفر بعدی بودند) که هر چهار عنوان گرند اسلم را در سه سطح مختلف (خاک، چمن و زمین های سخت) کسب کرده است. آغاسی همچنین تنها بازیکن مردی شد که برنده مسابقات سوپر اسلم شغلی، متشکل از هر چهار تورنمنت گرند اسلم بهعلاوه یک مدال طلای المپیک در انفرادی و یک قهرمانی پایان سال شد.
آغاسی با رسیدن به فینال ویمبلدون که در ست های مستقیم به سامپراس باخت. او از شکست خود در ویمبلدون با برنده شدن در US Open با شکست دادن تاد مارتین در پنج ست (رالی از دو ست به یک کسری) در فینال بازگشت. به طور کلی در طول سال آغاسی ۵ عنوان قهرمانی از جمله دو قهرمانی و ATP Masters Series در پاریس کسب کرد، جایی که او مارات سافین را شکست داد. آغاسی سال ۱۹۹۹ را به عنوان شماره ۱ به پایان رساند و به رکورد سامپراس در ۶ رتبه بندی متوالی در پایان سال (۱۹۹۳-۱۹۹۸) پایان داد.این تنها باری بود که آغاسی سال را در شماره ۱ به پایان رساند. آغاسی در پایان سال در جام مسترز تنیس نایب قهرمان سامپراس شد و علیرغم شکست دادن سامپراس در دور رفت ۶ با نتایج ۱–۶، ۵–۷، ۴-۶ شکست خورد.
او سال بعد در سال ۲۰۰۰ را با تصاحب دومین عنوان اوپن استرالیا آغاز کرد. او اولین بازیکن مردی بود که از زمان قهرمانی راد لیور در گرند اسلم در سال ۱۹۶۹، به چهار فینال متوالی گرند اسلم رسید. مسابقات اسلم که فقط عنوان ویمبلدون را از دست داده است. در سال ۲۰۰۰ نیز آغاسی در ویمبلدون به نیمه نهایی رسید، جایی که او در پنج ست به رافتر در مسابقه ای شکست خورد که بسیاری آن را یکی از بهترین های تاریخ ویمبلدون می دانستند.در افتتاحیه جام مسترز تنیس در لیسبون، آغاسی با شکست مارات سافین در نیمه نهایی به فینال رسید تا به امیدهای روس برای تبدیل شدن به جوان ترین شماره ۱ تاریخ تنیس پایان دهد. آغاسی سپس در فینال به گوستاوو کوئرتن باخت و به کوئرتن اجازه داد تا در پایان سال شماره ۱ شود.
آغاسی سال ۲۰۰۱ را با دفاع موفقیت آمیز عنوان اوپن استرالیا با پیروزی نهایی در ست های مستقیم مقابل آرنو کلمان افتتاح کرد.در مسیر، او یک رافتر گرفتار را در پنج ست در مقابل تماشاگران فروخته شکست داد که معلوم شد آخرین مسابقات اوپن استرالیا برای استرالیاست. در ویمبلدون، آنها دوباره در نیمه نهایی به مصاف هم رفتند، جایی که آغاسی یک مسابقه نزدیک دیگر را به رافتر واگذار کرد، ۸–۶ در ست پنجم. در مرحله یک چهارم نهایی US Open، آغاسی یک مسابقه حماسی ۳ ساعته و ۳۳ دقیقه ای با سامپراس را با نتایج ۷–۶، ۶–۷، ۶–۷، ۶–۷، بدون هیچ بریک سرویس شکست داد. مسابقه ۵۲ بازی با وجود شکست، آغاسی در سال ۲۰۰۱ در رتبه ۳ قرار گرفت و تنها تنیسور مردی شد که یک سال را در سه دهه مختلف در رده ۳ برتر به پایان رساند.
سال ۲۰۰۲ با ناامیدی برای آغاسی آغاز شد، زیرا مصدومیت او را مجبور کرد که اوپن استرالیا را که دو بار مدافع عنوان قهرمانی بود، کنار بگذارد. آغاسی از مصدومیت بهبود یافت و در اواخر همان سال با شکست دادن راجر فدرر در فینال چهار ست از عنوان کی بیسکاین دفاع کرد. آخرین دوئل بین آغاسی و سامپراس در فینال مسابقات آزاد ایالات متحده رخ داد که سامپراس در چهار ست پیروز شد و سامپراس را با برتری ۲۰ بر ۱۴ در ۳۴ دیدار حرفه ای خود ترک کرد. این مسابقه آخرین بازی دوران حرفه ای سامپراس بود. قهرمانی آغاسی در US Open، همراه با پیروزیهای او در سری مستر در کی بیسکاین، رم و مادرید، به او کمک کرد تا سال ۲۰۰۲ را به عنوان مسنترین شماره ۲ پایان سال با ۳۲ سال و ۸ ماه به پایان برساند.
در سال ۲۰۰۳، آغاسی هشتمین (و آخرین) عنوان گرند اسلم دوران حرفه ای خود را در مسابقات آزاد استرالیا به دست آورد، جایی که در ست های مستقیم در فینال راینر شوتلر را شکست داد.
در ۲۸ آوریل ۲۰۰۳، او رتبه ۱ را دوباره به دست آورد تا مسن ترین بازیکن مرد از زمان شروع رده بندی ATP با ۳۳ سال و ۱۳ روز، تبدیل به مسن ترین بازیکن مرد در رده بندی شود. این رکورد بعداً توسط راجر فدرر در سال ۲۰۱۸ شکسته شد. او به مدت دو هفته در رنکینگ شماره ۱ قرار داشت، زمانی که لیتون هویت آن را در ۱۲ می ۲۰۰۳ پس گرفت. آغاسی سپس یک بار دیگر در ۱۶ ژوئن ۲۰۰۳ رتبه اول را به دست آورد. او به مدت ۱۲ هفته تا ۷ سپتامبر ۲۰۰۳ برگزار کرد. در آنجا او موفق شد به نیمه نهایی US Open برسد، جایی که به خوان کارلوس فررو باخت و رتبه ۱ خود را به او واگذار کرد. آغاسی در طول دوران حرفه ای خود، در مجموع ۱۰۱ هفته این رتبه بندی را حفظ کرد. رتبه آغاسی زمانی کاهش پیدا کرد که مصدومیت او را مجبور به کناره گیری از تعدادی از مسابقات کرد. در پایان سال جام مسترز تنیس، آغاسی در فینال به فدرر باخت، سومین باری که پس از باخت در سالهای ۱۹۹۹ و ۲۰۰۰ به عنوان نایب قهرمان این رویداد به پایان رسید و سال را در رتبه ۴ به پایان رساند. در سن ۳۳ سالگی، او یکی از مسن ترین بازیکنانی بود که در ۵ تیم برتر رتبه بندی شده بود، از زمانی که کانرز، در سن ۳۵ سالگی، شماره ۴ در سال ۱۹۸۷ بود.
در سال ۲۰۰۴، آغاسی سال را با باخت ۵ ست در نیمه نهایی اوپن استرالیا مقابل مارات سافین آغاز کرد. این باخت به برد ۲۶ بازی آغاسی در این رویداد پایان داد. او در رویداد سری مسترز در سینسیناتی برنده شد تا مجموع مسابقات حرفه ای خود را به ۵۹ عنوان انفرادی سطح بالا و رکورد ۱۷ عنوان ATP Masters Series برساند، که قبلاً ۷ عنوان از ۹ دوره مسابقات ATP Masters را برده بود – همه به جز مسابقات در مونت کارلو و هامبورگ. در ۳۴ سالگی، او دومین قهرمان انفرادی تاریخ مسابقات سینسیناتی شد (مسابقه در سال ۱۸۹۹ آغاز شد)، با راجر فدرر برابر شد و تنها با کن روزوال، که در سال ۱۹۷۰ در سن ۳۵ سالگی این عنوان را به دست آورد، پیشی گرفت. او سال را با رتبه شماره یک به پایان رساند. ۸، یکی از مسنترین بازیکنانی است که از زمان کانرز ۳۶ ساله، در سال ۱۹۸۸ در بین ۱۰ بازیکن برتر قرار گرفته است.[۴۴] در آن زمان، آغاسی همچنین ششمین بازیکن مرد در دوران اوپن شد که با پیروزی در دور اول بر الکس بوگومولوف در کانتری واید کلاسیک در لس آنجلس به ۸۰۰ برد در دوران حرفه ای خود رسید.
سال ۲۰۰۵ آغاسی با باخت یک چهارم نهایی مقابل فدرر در اوپن استرالیا آغاز شد. آغاسی چندین دویدن عمیق دیگر در تورنمنت ها داشت، اما مجبور شد به دلیل مصدومیت از چندین رویداد کناره گیری کند. او در دور اول مسابقات آزاد فرانسه مغلوب جارکو نیمنن شد. او چهارمین عنوان خود را در لس آنجلس به دست آورد و به فینال جام راجرز رسید، قبل از سقوط به شماره ۲ رافائل نادال.
سال ۲۰۰۵ آغاسی با دویدن غیرمحتمل به فینال اوپن آمریکا تعریف شد. آغاسی پس از غلبه بر رضوان سابائو و ایوو کارلوویچ در ست های مستقیم و توماش بردیچ در چهار ست، در سه مسابقه پنج ست متوالی پیروز شد و به فینال راه یافت. بارزترین این دیدارها پیروزی او در یک چهارم نهایی بر جیمز بلیک بود، جایی که او از دو ست به عقب رفت و در ست پنجم تای بریک پیروز شد. دیگر پیروزی های او در پنج ست بر روی خاویر مالیس در دور چهارم و رابی ژینپری در نیمه نهایی بود. آغاسی در فینال با فدرر روبرو شد که به دنبال دومین قهرمانی متوالی اوپن آمریکا و ششمین قهرمانی گرند اسلم خود در دو سال گذشته بود. فدرر در چهار ست آغاسی را شکست داد. آغاسی در سال ۲۰۰۵ در رتبه ۷ به پایان رسید، شانزدهمین بار او در رده بندی ۱۰ برتر پایان سال، که کانرز برای بیشترین بار در پایان سال در رده ۱۰ برتر قرار گرفت.
آغاسی شروع ضعیفی در سال ۲۰۰۶ داشت، زیرا او هنوز در حال بهبودی از آسیب دیدگی مچ پا بود و همچنین از درد کمر و ساق پا و عدم انجام بازی رنج می برد. آغاسی به دلیل آسیب دیدگی مچ پا از مسابقات آزاد استرالیا کناره گیری کرد و آسیب دیدگی کمر و دردهای دیگر او را مجبور کرد از چندین رویداد دیگر کناره گیری کند و در نهایت کل فصل زمین خاکی از جمله مسابقات آزاد فرانسه را نادیده گرفت. این موضوع باعث شد تا رتبه او برای آخرین بار از بین ۱۰ تیم برتر خارج شود. آغاسی برای فصل چمن بازگشت، با نوازندگی و سپس ویمبلدون. او در دور سوم از رافائل نادال شماره ۲ جهان (و نایب قهرمان نهایی) شکست خورد. در مقابل کنوانسیون، آغاسی، بازیکن بازنده، پس از مسابقه در دادگاه مصاحبه شد.در ویمبلدون، آغاسی برنامه خود را برای بازنشستگی پس از مسابقات آزاد آمریکا اعلام کرد. آغاسی در طول فصل تابستانی زمین سخت تنها دو مسابقه انجام داد که بهترین نتیجه او شکست یک چهارم نهایی در مسابقات کانتری واید کلاسیک در لس آنجلس به فرناندو گونزالس از شیلی بود که منجر به عدم حضور او در US Open شد.
آغاسی در آخرین دوره اوپن آمریکا، دوندگی کوتاه اما دراماتیک داشت. به دلیل کمردرد شدید، آغاسی مجبور شد بعد از هر مسابقه تزریقات ضد التهابی دریافت کند. آغاسی پس از یک پیروزی سخت در چهار ست مقابل آندری پاول، در دور دوم با مارکوس بغداتیس، بازیکن هشتم خود روبرو شد که قبلاً به فینال اوپن استرالیا ۲۰۰۶ و نیمه نهایی ویمبلدون راه یافته بود. آغاسی در پنج ست سخت پیروز شد زیرا بغداتیس جوان در ست پایانی تسلیم گرفتگی عضلانی شد. آغاسی در آخرین مسابقه خود در چهار ست به بنیامین بکر آلمانی در رده ۱۱۲ سقوط کرد. آغاسی پس از پایان بازی با تشویق ایستاده ۴ دقیقه ای تماشاگران مواجه شد و سخنرانی دوران بازنشستگی ایراد کرد.
آغاسی در طول دوران حرفه ای خود بیش از ۳۰ میلیون دلار جایزه به دست آورد که تا به امروز (مه ۲۰۱۸) پس از جوکوویچ، فدرر، نادال، سامپراس و موری در رتبه ششم قرار دارد. او همچنین بیش از ۲۵ میلیون دلار در سال از طریق تاییدیه ها در طول دوران حرفه ای خود به دست آورد که در آن زمان در همه ورزش ها رتبه چهارم را داشت.
آغاسی از زمان بازنشستگی پس از مسابقات آزاد آمریکا در سال ۲۰۰۶، در یک سری تورنمنت های خیریه شرکت کرده و کار خود را با خیریه خود ادامه می دهد. در ۵ سپتامبر ۲۰۰۷، او یک مفسر مهمان غافلگیرکننده برای اندی رادیک/راجر فدرر یک چهارم نهایی اوپن آمریکا بود. او یک مسابقه نمایشی در ویمبلدون انجام داد و با همسرش استفی گراف همبازی شد تا با تیم هنمن و کیم کلاسترز بازی کند. او در تابستان ۲۰۰۹ تنیس تیم جهانی را برای فیلادلفیا Freedoms بازی کرد. در سال ۲۰۰۹ آزاد فرانسه، آغاسی حاضر بود راجر فدرر را که گرند اسلم حرفهای خود را با برنده شدن در مسابقات تکمیل کرد و به عنوان یکی از شش مردی که گرند اسلم حرفهای را تکمیل کردند، با جایزه به آغاسی پیوست.
همچنین در سال ۲۰۰۹، آغاسی برای اولین بار در رویداد Outback Champions Series بازی کرد. او در مسابقات قهرمانی تنیس مراکز درمان سرطان آمریکا در سورپرایز، آریزونا بازی کرد، جایی که قبل از تعظیم به قهرمان نهایی تاد مارتین، به فینال رسید. آغاسی به توری که در سال ۲۰۱۱ برای سری PowerShares تغییر نام داد بازگشت و در مجموع در هفت رویداد شرکت کرد و در دو برنده شد. آغاسی کویر را در فینال جام قهرمانان استیپلز در بوستون شکست دادو بعداً سامپراس را در مسابقات قهرمانی CTCA در زادگاهش لاس وگاس شکست داد.
در سال ۲۰۱۲، آغاسی در پنج تورنمنت شرکت کرد و در سه مورد از آنها برنده شد. در نوامبر، در ابتدا او برنده مسابقه قهرمانان BILT در سن خوزه شد و جان مک انرو را در فینال شکست داد.روز بعد، او از عنوان خود در مسابقات قهرمانی CTCA دفاع کرد، در حالی که پیک را در مسابقه تعیین کننده شکست داد.در پایان فصل، او مایکل چانگ را برای جام قهرمانان آکورا شکست داد.این سری و آغاسی در سال ۲۰۱۴ به صحنه بازگشتند. آغاسی در هر دو تورنمنت که در آن شرکت کرد برنده شد. او دوباره بلیک را در پورتلند شکست داد تا عنوان مسابقات قهرمانی مراکز درمان سرطان آمریکا را به دست آورد.در سال ۲۰۱۵، آغاسی تنها در یک رویداد از سری PowerShares شرکت کرد و در فینال ضربات قهرمانان به مارک فیلیپوسیس باخت. سال بعد او در دو رویداد شرکت کرد، ابتدا در شیکاگو به بلیک باخت، و روز بعد ماردی فیش را شکست داد، اما در چارلستون به رادیک باخت.
در سال ۲۰۰۹، آغاسی و سامپراس در ماکائو برای اولین بار از زمان فینال اوپن ایالات متحده در سال ۲۰۰۲ در زمین مسابقه با هم روبرو شدند. سمپراس در سه مجموعه برنده این نمایشگاه شد. رقابت بین قهرمانان سابق در مارس ۲۰۱۰ پس از شرکت این دو در رویداد خیریه “Hit for Haiti” که برای جمع آوری پول برای قربانیان زلزله سازماندهی شده بود، بار دیگر به تیتر رسانه های ورزشی تبدیل شد. با همکاری راجر فدرر و رافائل نادال، رقبای قدیمی شروع به شوخی کردن به هزینه یکدیگر کردند که در نهایت سمپراس عمداً به بدن آغاسی ضربه زد. پس از این رویداد، آغاسی اعتراف کرد که با شوخی های خود از مرز عبور کرده و علناً از سامپراس عذرخواهی کرد.آغاسی و سامپراس یک سال بعد دوباره برای یک مسابقه نمایشگاهی در مدیسون اسکوئر گاردن در نیویورک در مقابل ۱۹۰۰۰ تماشاگر ملاقات کردند، زیرا سمپراس در دو ست آغاسی را شکست داد.در ۳ مارس ۲۰۱۴، آغاسی و سامپراس برای برگزاری نمایشگاهی در لندن به مناسبت روز جهانی تنیس به مصاف یکدیگر رفتند. این بار آغاسی بود که در دو ست متوالی به برتری رسید.
او در ماه مه ۲۰۱۷ در سمت مربیگری نواک جوکوویچ برای مسابقات آزاد فرانسه به تور بازگشت. آغاسی پایان شراکت را در ۳۱ مارس ۲۰۱۸ اعلام کرد و اظهار داشت که اختلافات زیادی در این رابطه وجود دارد.
آغاسی یک شرکت با مسئولیت محدود به نام آندره آغاسی ونچرز (که قبلاً شرکت آغاسی نام داشت) تأسیس کرد. آغاسی به همراه پنج شریک ورزشکار (از جمله وین گرتزکی، جو مونتانا، شکیل اونیل، کن گریفی جونیور، و مونیکا سلس) در آوریل ۱۹۹۶ یک رستوران زنجیره ای با مضمون ورزشی به نام Official All Star Café افتتاح کردند. رستوران بسته شد. در سال ۲۰۰۱ کاهش یافت.
در سال ۱۹۹۹، او یک میلیون دلار برای ۱۰ درصد از سهام نوادا فرست بانک پرداخت و زمانی که در سال ۲۰۰۶ به Western Alliance Bancorp فروخته شد، ۱۰ میلیون دلار سود به دست آورد.
در سال ۲۰۰۲، او به کانال تنیس ملحق شد تا کانال را برای مصرف کنندگان و صنعت کابل و ماهواره تبلیغ کند و سرمایه گذاری سهام در این شبکه انجام داد.آغاسی پس از ملاقات با سرآشپز مایکل مینا در یکی از رستوران هایش در سانفرانسیسکو، در سال ۲۰۰۲ با او شریک شد تا Mina Group Inc. را راه اندازی کند و ۱۸ رستوران مفهومی را در سانفرانسیسکو، سن خوزه، دانا پوینت، آتلانتیک سیتی و لاس وگاس افتتاح کرد. آغاسی سرمایه گذار گروهی بود که در سال ۲۰۰۴، Golden Nugget Las Vegas و Golden Nugget Laughlin را از MGM Mirage به مبلغ ۲۱۵ میلیون دلار در سال ۲۰۰۴ خریداری کرد.یک سال بعد، گروه هتل-کازینو را به ۱۶۳ میلیون دلار نقد و ۱۸۲ میلیون دلار بدهی فرضی به Landry’s, Inc. فروخت. در سال ۲۰۰۷، او در هیئت مدیره Meadows Bank، یک بانک مستقل در نوادا نشست. او در شرکت های نوپا تحت حمایت آلن و شرکت سرمایه گذاری کرده است.
آغاسی و گراف شرکتی به نام Agassi Graf Holdings تشکیل دادند. آنها در PURE، یک کلوپ شبانه در Caesars Palace، که در سال ۲۰۰۴ افتتاح شد، سرمایه گذاری کردند، و آن را در سال ۲۰۱۰ به گروه مدیریت فرشته فروختند. در آگوست ۲۰۰۶، آغاسی و گراف یک سرمایه گذاری مشترک با سازنده مبلمان پیشرفته Kreiss Enterprises ایجاد کردند.آنها یک خط مبلمان به نام Agassi Graf Collection راه اندازی کردند.در سپتامبر، آغاسی و گراف، از طریق شرکت خود Agassi Graf Development LLC، همراه با Bayview Financial LP، توافقنامه ای را برای توسعه یک هتل آپارتمانی، Fairmont Tamarack، در تاماراک ریزورت در Donnelly، آیداهو نهایی کردند.به دلیل شرایط سخت بازار و تاخیر، آنها در سال ۲۰۰۹ از پروژه خارج شدند. این گروه هنوز صاحب سه قطعه کوچک زمین است.در سپتامبر، آنها با استراحتگاه های انحصاری استیو کیس برای توسعه استراحتگاه های لوکس و طراحی مراکز تنیس و تناسب اندام آگاسی-گراف همکاری کردند.
آنها همچنین در فروش آنلاین بلیط viagogo در سال ۲۰۰۹ سرمایه گذاری کردند و هر دو به عنوان اعضای هیئت مدیره و مشاوران شرکت خدمت می کنند.
در اکتبر ۲۰۱۲، Village Roadshow و سرمایه گذارانی از جمله آغاسی و گراف اعلام کردند که قصد دارند یک پارک آبی جدید به نام Wet’n’Wild Las Vegas در لاس وگاس بسازند. Village Roadshow 51% از سهام پارک را در اختیار دارد در حالی که آغاسی، گراف، و سایر سرمایه گذاران خصوصی ۴۹% باقی مانده را در اختیار دارند. این پارک در می ۲۰۱۳ افتتاح شد.
IMG آغاسی را از زمانی که در سال ۱۹۸۶ حرفه ای شد تا ژانویه ۲۰۰۰ قبل از اینکه به گروه ورزشی SFX تغییر مکان داد، مدیریت کرد.مدیر تجاری، وکیل و نماینده او دوست دوران کودکی پری راجرز بود، اما آنها از سال ۲۰۰۸ از هم جدا شده اند. در سال ۲۰۰۹، او و گراف با CAA قرارداد امضا کردند.
آغاسی در اوایل کار خود از راکت های پرنس گرافیت استفاده می کرد.او یک قرارداد ۷ میلیون دلاری را با سازندگان راکت تنیس بلژیکی دونای امضا کرد. او بعداً به راکت Head Ti Radical و Head’s LiquidMetal Radical تغییر مکان داد، و در سال ۱۹۹۳ قراردادی چند میلیون دلاری با Head امضا کرد. او قرارداد خود را در سال ۱۹۹۹ تمدید کرد و در نوامبر ۲۰۰۳ قراردادی مادام العمر با Head امضا کرد.او همچنین توپ های تنیس پن را تایید می کند. در ۲۵ جولای ۲۰۰۵، آغاسی پس از ۱۷ سال نایک را ترک کرد و قراردادی را با آدیداس امضا کرد. یکی از دلایل اصلی ترک نایک آغاسی این بود که نایک از کمک مالی به مؤسسات خیریه آغاسی خودداری کرد و آدیداس از انجام این کار بسیار خوشحال بود. در ۱۳ می ۲۰۱۳، آغاسی دوباره به نایک پیوست.
آغاسی توسط DuPont حمایت مالی شد، منبع غیر اصلی مورد نیاز Ebel، [۱۰۹] Mountain Dew در سال ۱۹۹۳، مزدا در سال ۱۹۹۷، کیا موتورز در سال ۲۰۰۲، امریکن اکسپرس و دویچه بانک در سال ۲۰۰۳٫در سال ۱۹۹۰، او در یک تبلیغ تلویزیونی برای Canon Inc. ظاهر شد و دوربین Canon EOS Rebel را تبلیغ کرد.بین سالهای ۱۹۹۹ و ۲۰۰۰، او قراردادی چند میلیون دلاری و چند ساله با شیک امضا کرد و سخنگوی شرکت در سراسر جهان شد. آغاسی قراردادی چند ساله با Twinlab امضا کرد و مکمل های غذایی این شرکت را تبلیغ کرد.در اواسط سال ۲۰۰۳، او به عنوان سخنگوی Aramis Life، عطر آرامیس انتخاب شد و قراردادی پنج ساله با این شرکت امضا کرد. در مارس ۲۰۰۴، او قراردادی ده ساله به ارزش ۱٫۵ میلیون دلار در سال با ۲۴ Hour Fitness امضا کرد که تا پایان سال پنج مرکز تناسب اندام آندره آغاسی را افتتاح خواهد کرد. قبل از مسابقات اوپن استرالیا در سال ۲۰۱۲، آغاسی و جاکوبز کریک، شرابساز استرالیایی، همکاری سه سالهای را اعلام کردند و مجموعه فیلمهای اوپن را برای “[به اشتراک گذاشتن] داستانهای شخصی درباره لحظات تعیینکننده زندگی که شخصیت او را در داخل و خارج از زمین شکل میدادند، ایجاد کردند.”در سال ۲۰۰۷، ساعت ساز Longines آغاسی را به عنوان سفیر برند خود معرفی کرد.
در اوایل دهه ۱۹۹۰، پس از قرار ملاقات با وندی استوارت، آغاسی با باربارا استرایسند خواننده و سرگرم کننده آمریکایی قرار گرفت. او در مورد این رابطه در زندگی نامه خود در سال ۲۰۰۹ نوشت: “ما موافقیم که برای یکدیگر خوب هستیم، و اگر او بیست و هشت سال بزرگتر باشد چه؟ باعث می شود دوستی ما حرام به نظر برسد، تابو – قطعه دیگری از شورش کلی من. قرار ملاقات با باربرا استرایسند مانند پوشیدن گدازه داغ است.”
او از سال ۱۹۹۷ تا ۱۹۹۹ با بروک شیلدز ازدواج کرد.
او در ۲۲ اکتبر ۲۰۰۱ با استفی گراف در خانه آنها در لاس وگاس ازدواج کرد. تنها شاهدان مادرانشان بودند.آنها دو فرزند دارند: پسر Jaden Gil (متولد ۲۰۰۱) و دختر Jaz Elle (متولد ۲۰۰۳). آغاسی گفته است که او و گراف فرزندان خود را برای تبدیل شدن به تنیس باز نمی کنند. خانواده گراف آغاسی در سامرلین، جامعه ای در دره لاس وگاس زندگی می کنند. مادر و برادر گراف، مایکل، با چهار فرزندش نیز در آنجا زندگی می کنند.
گیل ریس، مربی قدیمی، یکی از نزدیک ترین دوستان آغاسی نامیده می شود. برخی او را به عنوان “شخصیت پدر” آغاسی توصیف کرده اند.در سال ۲۰۱۲، آغاسی و ریس خط تجهیزات تناسب اندام خود را با نام BILT By Agassi and Reyes معرفی کردند. در دسامبر ۲۰۰۸، دوست دوران کودکی آغاسی و مدیر تجاری سابق، پری راجرز، از گراف برای ۵۰۰۰۰ دلار هزینه مدیریت شکایت کرد که او ادعا کرد که او به او بدهکار است.
در سال ۲۰۱۷، آغاسی در فیلم مستند Love Means Zero ظاهر شد، که رابطه آشفته بین مربی او نیک بولتیر و او را برجسته کرد.
آغاسی بیش از ۱۰۰۰۰۰ دلار به نامزدهای دموکرات و ۲۰۰۰ دلار به جمهوری خواهان اهدا کرده است.در ۱ سپتامبر ۲۰۱۰، زمانی که در برنامه رادیویی عمومی WNYC، نمایش برایان لرر ظاهر شد، اظهار داشت که به عنوان مستقل ثبت شده است.
آغاسی انجمن خیریه آندره آغاسی را در سال ۱۹۹۴ تأسیس کرد که به جوانان لاس وگاس کمک می کند. او در سال ۱۹۹۵ جایزه بشردوستانه ATP Arthur Ashe را به دلیل تلاش هایش برای کمک به جوانان محروم دریافت کرد. از او به عنوان خیریه ترین و مشارکت کننده ترین بازیکن در تنیس حرفه ای یاد شده است. همچنین ادعا شده است که او ممکن است خیریه ترین ورزشکار نسل خود باشد.
موسسات خیریه آغاسی به کودکان کمک می کنند تا به توانایی های ورزشی خود دست یابند. باشگاه پسران و دختران او در طول سال ۲۰۰۰ کودک را می بیند و دارای یک تیم تنیس نوجوانان در کلاس جهانی است. همچنین دارای یک برنامه بسکتبال (ستارگان آغاسی) و یک سیستم سختگیرانه است که ترکیبی از آکادمیک و دو و میدانی را تشویق می کند.
در سال ۲۰۰۱، آغاسی آکادمی مقدماتی کالج آندره آغاسی را در لاس وگاس افتتاح کرد، یک مدرسه چارتر بدون شهریه برای کودکان در معرض خطر در آن منطقه. او شخصاً ۳۵ میلیون دلار به مدرسه اهدا کرد.در سال ۲۰۰۹، کلاس فارغ التحصیلان ۱۰۰ درصد نرخ فارغ التحصیلی داشتند و انتظار می رفت که ۱۰۰ درصد نرخ پذیرش از دانشگاه داشته باشند.از دیگر برنامههای مرتبط با کودکان که آغاسی از طریق بنیاد خیریه آندره آغاسی حمایت میکند، تنها مرکز مسکونی شهرستان کلارک برای کودکان بدسرپرست و بدسرپرست، Child Haven است. در سال ۱۹۹۷، آغاسی بودجه ای را به Child Haven برای ساخت یک ساختمان کلاس درس شش اتاقه که اکنون مرکز آموزش آغاسی نامیده می شود اهدا کرد. بنیاد او همچنین ۷۲۰۰۰۰ دلار برای کمک به ساخت کلبه آندره آغاسی برای کودکان شکننده پزشکی ارائه کرد. این مرکز ۲۰ تختخوابی در دسامبر ۲۰۰۱ افتتاح شد و کودکان دارای تاخیر رشد یا معلولیت و کودکانی که به دلیل بیماری های عفونی قرنطینه شده اند را در خود جای می دهد.
در سال ۲۰۰۷، همراه با چند ورزشکار دیگر، آغاسی موسسه خیریه Athletes for Hope را تأسیس کرد که به ورزشکاران حرفه ای کمک می کند تا در امور خیریه مشارکت کنند و هدف آن الهام بخشیدن به همه مردم برای داوطلب شدن و حمایت از جوامع خود است.او صندوق تسهیلات مدرسه منشور Canyon-Agassi را ایجاد کرد که اکنون به عنوان صندوق تسهیلات مدرسه منشور Turner-Agassi شناخته می شود. صندوق یک ابتکار سرمایه گذاری برای تغییرات اجتماعی است که بر “تلاش سراسری برای انتقال اجاره نامه ها از ساختمان های توقفگاهی به پردیس های دائمی” تمرکز دارد.
در سپتامبر ۲۰۱۳، بنیاد آموزش آندره آغاسی با V20 Foods همکاری کرد تا Box Budd!es، مجموعه ای از میان وعده های سالم کودکان را راه اندازی کند. تمام عواید به بنیاد تعلق می گیرد.
در فوریه ۲۰۱۴، آغاسی ساختمان خالی دانشگاه فینیکس در لاس وگاس را به عنوان یک مدرسه جدید به نام Doral Academy West از طریق صندوق تسهیلات مدرسه منشور Canyon-Agassi بازسازی کرد. آکادمی دورال در آگوست ۲۰۱۴ افتتاح شد. صندوق زمینی به مساحت ۴٫۶ هکتار را در هندرسون، نوادا خریداری کرد تا آکادمی سامرست لاس وگاس را در خود جای دهد، که از محوطه دانشگاه در داخل یک کلیسا نقل مکان خواهد کرد.
منبع : ویکی پدیا
