برادران پرتوی

کارافرینان فناوری,برنامه نویسان حرفه ای و سرمایه گذاران ناجی

علی پرتوی :

◾مدیر عامل Neo

انجمن مربیگری و صندوق سرمایه گذاری مشترکی است که گروه متنوعی از پیشکسوتان فناوری را برای رشد و پیشرفت رهبران اینده گر هم اورده است.

◾از بنیانگذاران Code.org

سازمانی غیرانتفاعی که به گسترش مشارکت در علوم کامپیوتر و برنامه نویسی در مدارس و در یین کودکان و نوجوانان اختصاص دارد.

مجموعه ای که با همکاری مشترک دو برادر ایجاد شد و علی امور بازاریابی و روابط عمومی را برعهده دارد.

◾عضو هیات مدیره Food Corps

سازمانی با هدف رساندن #غذاهای سالم و ارگانیک به بچه ها در #مدرسه

◾مشاور و سرمایه گذار اولیه در Dropbox

اولین فضای کاری هوشمند جهان

◾مشاور و سرمایه گذار در Airbnb,Convoy,facebook,Uberو Zappos

◾مدیر ارشد اسبق استراتژی در Hampton Creek Foods

◾مدیر اسبق توسعه در Myspace

که در انجا به ایجاد فرایندها و دیتابیس برای هماهنگی با اقدامات مجموعه مبادرت کرد.

◾مدیرعامل اسبق iLike

استارتاپ یافتن موزیک

◾مدیر پروژه اسبق Microsoft

◾از بنیانگذاران LinkExchange

◾مشاور نرم افزاری سابق Oracle

◾فارغ التحصیل از دانشگاه Harvard در رشته علوم کامپیوتر

هادی پرتوی:

◾مدیرعامل و از بنیانگذاران Code.org

◾عضو هیات مدیره Axon

◾عضو هیات مدیره Convoy

◾مشاور و سرمایه گذار در استارتاپ های متعددی چون :

SpaceX,Facebook,airbnb,Uber,Dropbox,Concoy,Thumbtack,Viagogo,Change.org,iBeat ,Clara Foods و ….

◾مدیر اسبق فناوری Myspace

◾مدیر ارشد عملیاتی iLike

◾مدیر پروژه اسبق Microsoft

◾معاون اسبق Tellme Networks

◾فارغ التحصیل از دانشگاه Harvard در رشته علوم کامپیوتر

برادران پرتوی فرزندان فیروز پرتوی از بنیانگذاران دانشگاه صنعتی شریف هستند.

هادی پرتوی ثروت خود را با تاسیس Tellme Networks به دست آورد که در سال ۲۰۰۷ با فروش به مایکروسافت و سرمایه‌گذاری‌ هوشمند در دراپ­باکس، فیس بوک و ایر.بی.ان. بی حدود ۸۰۰ میلیون دلار بدست آورد.

هنگامی که دوقلوها ها در ایران بزرگ می شدند ، او و هادی علاقه به برنامه نویسی را کشف کردند ، هنگامی که پدرشان ، استاد فیزیک ، کامپیوتر را از یک سفر خارج از کشور به خانه آورد ، از بازی در Commodore 64 استفاده می کرد. در طول انقلاب ۱۹۷۹ که بمب ها در خیابان منفجر می شوند ، کدگذاری فراری برای دوقلوها شد. وی می گوید: “اساساً برنامه نویسی رایانه برای ما فضای امنی بود كه در آن می توانستیم قوانین خود را نیز ایجاد كرده و هر آنچه را تصور كنیم ایجاد كنیم.” پس از عزیمت خانواده به آمریکا در سال ۱۹۸۴ ، نوجوانان ناخوشایند ۱۱ ساله – هادی به یاد می آورد که کلاس هفتم را با لباس سه تکه شروع کردند – در حالی که سعی داشتند با همسالان آمریکایی خود مخلوط شوند ، کدگذاری را به یک سرگرمی مخفی تبدیل کردند.

ادامه در سایت فوربز فارسی